ΔΕΠΥ στην Επιχειρηματικότητα: Από το χάος στη δημιουργικότητα
Ένα βράδυ που άνοιξε ένα παράθυρο
Είχα αγοράσει πριν χρόνια ένα βιβλίο για τις εκτελεστικές λειτουργίες, γιατί ήθελα να το μελετήσω για την κόρη μου — να τη βοηθήσω να συγκεντρώνεται, να την κατανοήσω καλύτερα. Το είχα αφήσει στη βιβλιοθήκη, όπως συχνά κάνουμε με τα βιβλία που “θα διαβάσουμε κάποτε”.
Ένα βράδυ, ξύπνησα μέσα στη νύχτα και δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ. Για να με πάρει ο ύπνος, άπλωσα το χέρι, πήρα το βιβλίο και το άνοιξα τυχαία. Άρχισα να διαβάζω χωρίς σκοπό, σχεδόν μηχανικά. Κι όμως, λίγες σελίδες μετά, ένιωσα κάτι να αλλάζει μέσα μου. Οι περιγραφές, τα παραδείγματα, οι δυσκολίες που εξηγούσε… έμοιαζαν υπερβολικά οικεία. Σαν να διάβαζα για μένα.
Εκείνη τη νύχτα συνειδητοποίησα ότι η ΔΕΠΥ για την οποία διάβαζα δεν αφορούσε μόνο την κόρη μου — αφορούσε κι εμένα.
Σοκ.
Μια καθυστερημένη διάγνωση, μια νέα κατανόηση
Διαγνώστηκα λίγο αργότερα, στα σαράντα εφτά μου. Και τότε, πολλά πράγματα στη ζωή και στη δουλειά μου βρήκαν τη θέση τους. Η υπερένταση, η ανάγκη για ελευθερία, το overthinking, η αίσθηση ότι μπορώ να δω δέκα κατευθύνσεις ταυτόχρονα αλλά δυσκολεύομαι να περπατήσω σταθερά σε μία. Η δημιουργικότητα που μοιάζει με χείμαρρο και η εξάντληση που ακολουθεί μετά. Όλα εκείνα που άλλοτε με δυσκόλευαν, άρχισαν να αποκτούν νόημα.
Για πολλά χρόνια πίστευα ότι η ΔΕΠΥ αφορά παιδιά, κυρίως αγόρια. Όμως στις γυναίκες —και γενικότερα στους ενήλικες— εκφράζεται διαφορετικά: πιο ήσυχα, πιο εσωτερικά, πιο αόρατα. Κρύβεται πίσω από τελειομανία, συνεχή προσπάθεια, ανάγκη να αποδεικνύεις ότι “τα καταφέρνεις”. Δεν είναι πάντα υπερκινητικότητα. Είναι ένας νους που δεν σταματά ποτέ, μια συνεχή εγρήγορση, μια δυσκολία να επιλέξεις ποιο από όλα να κάνεις πρώτο.
Και συχνά συνοδεύεται από άλλες δυσκολίες — άγχος, υπερευαισθησία, εναλλαγές διάθεσης, ή ακόμη και κόπωση που περνά απαρατήρητη.
Από τη διάγνωση στην αυτογνωσία
Άκουσα πολλά podcast, διάβασα πολλά (πάρα πολλά!) βιβλία. Προσπαθούσα να καταλάβω τι σημαίνει στην πράξη αυτός ο διαφορετικός τρόπος σκέψης — πώς επηρεάζει την καθημερινότητα, τη δουλειά, τη σχέση μου με τον χρόνο.
Στα μαθήματα που παρακολούθησα στο ADHD Hellas, έμαθα να τη βλέπω αλλιώς. Όχι ως πρόβλημα, αλλά ως διαφορετικό τρόπο λειτουργίας του νου. Έναν τρόπο που, αν τον γνωρίσεις, μπορεί να γίνει πηγή δύναμης και δημιουργικότητας.
Ο Gabor Maté, στο Scattered Minds, γράφει πως η ΔΕΠΥ δεν είναι απλώς μια νευρολογική διαταραχή, αλλά ένας τρόπος που ένα ευαίσθητο μυαλό αντιδρά σε ένα περιβάλλον που δεν του ταιριάζει. Αυτή η φράση με απελευθέρωσε. Γιατί κατάλαβα ότι δεν χρειάζεται να διορθώσω τον εαυτό μου. Χρειάζεται να δημιουργήσω ένα περιβάλλον που να με στηρίζει. Να βρω τον δικό μου ρυθμό.
Η επιχειρηματικότητα μέσα από αυτόν τον φακό
Η επιχειρηματικότητα για μένα υπήρξε πάντα ένας χώρος ελευθερίας, αλλά και πρόκλησης. Όταν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, είσαι ταυτόχρονα ο δημιουργός και ο διαχειριστής. Ο ένας χρειάζεται έμπνευση και ροή, ο άλλος χρειάζεται οργάνωση και συνέπεια. Για έναν άνθρωπο με ΔΕΠΥ, αυτός ο εσωτερικός διάλογος είναι καθημερινός — άλλοτε εξαντλητικός, άλλοτε συναρπαστικός. Το μυστικό δεν είναι να προσπαθείς να λειτουργήσεις όπως όλοι οι άλλοι, αλλά να φτιάξεις ένα σύστημα που λειτουργεί για σένα. Έναν τρόπο που στηρίζει την ενέργεια και τη σκέψη σου, όχι που τη στραγγίζει.
Η τέχνη των μικρών βημάτων
Με τον καιρό έμαθα να δουλεύω αλλιώς. Να σπάω τα μεγάλα έργα σε μικρά κομμάτια. Να μη σκέφτομαι “πώς θα γράψω ένα βιβλίο”, αλλά “ποια ιδέα θέλω να καταγράψω σήμερα”. Να μη σχεδιάζω όλη την Ακαδημία, αλλά το επόμενο εργαστήριο. Να μη ζητώ συνέπεια με την έννοια της τελειότητας, αλλά συνέπεια με την έννοια της παρουσίας.
Κι όσο το κάνω αυτό, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ ότι τα μικρά βήματα δεν είναι καθυστέρηση. Είναι ο φυσικός ρυθμός της προόδου. Η επιχειρηματικότητα δεν είναι sprint. Είναι διαδρομή επίγνωσης. Ένα ταξίδι όπου η φροντίδα, η υπομονή και η σταθερότητα έχουν μεγαλύτερη αξία από το τέλειο πλάνο.
Όταν το “ξεκίνημα” μοιάζει βουνό
Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να ξεκινήσεις, ειδικά όταν έχεις ΔΕΠΥ. Γι’ αυτό έχω φτιάξει ένα μικρό προσωπικό “εργαλείο ροής”, που με βοηθά να επιστρέφω στη δράση όταν χάνω τον ρυθμό μου: να ξεκινώ μικρά, να φτιάχνω έναν οπτικό χάρτη για να δω καθαρά τις ιδέες μου, να γράφω έστω και είκοσι λεπτά τη μέρα, να κρατώ σημειώσεις όπου κι αν είμαι, να γιορτάζω τις μικρές νίκες, να μιλάω ανοιχτά για αυτό που έχω και να ξεκινώ κάθε φορά από αυτό που με εμπνέει.
Μικρά βήματα για ανθρώπους με ΔΕΠΥ και επιχειρηματικό πνεύμα
Δώσε χώρο στη διαφορετικότητά σου. Η ΔΕΠΥ δεν είναι αδυναμία, είναι ένας άλλος τρόπος να βλέπεις τον κόσμο. Αγάπησέ τον.
Άκου το σώμα και την ενέργειά σου. Μάθε πότε χρειάζεσαι ροή και πότε ανάπαυση. Η παραγωγικότητα δεν είναι μόνο δράση· είναι και ρυθμός.
Φτιάξε ρουτίνες που σε υπηρετούν, όχι που σε περιορίζουν. Μια μικρή σταθερότητα αρκεί για να στηρίξει τη δημιουργικότητα.
Χρησιμοποίησε την οπτικοποίηση. Φαντάσου πώς θέλεις να είναι η μέρα σου, το project σου, η επόμενη σου κίνηση. Όταν το βλέπεις καθαρά στο μυαλό σου, μπορείς και να το προσεγγίσεις πιο απλά.
Κράτα σημειώσεις με τρόπο που σε βοηθά. Post-it, χρώματα, πίνακες, μικρές λέξεις-κλειδιά — οργάνωσε οπτικά τις σκέψεις σου, όχι γραμμικά.
Μίλα ανοιχτά για όσα σε δυσκολεύουν. Η αυθεντικότητα δημιουργεί σύνδεση και εμπιστοσύνη.
Μάθε να ζητάς βοήθεια. Δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα μόνος ή μόνη. Υπάρχουν άνθρωποι και συστήματα που μπορούν να σε στηρίξουν.
Αγκάλιασε την ευαισθησία σου ως πηγή διορατικότητας. Οι άνθρωποι με ΔΕΠΥ συχνά αντιλαμβάνονται πιο γρήγορα συναισθήματα, διαθέσεις και ευκαιρίες.
Επίλεξε συνεργασίες που σέβονται τον ρυθμό σου. Δεν χρειάζεται να “χωράς” παντού. Δημιούργησε τα περιβάλλοντα που σου ταιριάζουν.
Χαμήλωσε τον πήχη της τελειότητας. Το “αρκετά καλό” είναι συχνά αυτό που σε κρατά σε ροή.
Χρησιμοποίησε το χάος δημιουργικά. Από τις πολλές ιδέες γεννιούνται νέοι τρόποι. Μάθε να τις οργανώνεις χωρίς να τις πνίγεις.
Θυμήσου ότι η επιτυχία δεν είναι γραμμική. Έχει κύματα, όπως κι εσύ. Και μέσα σε αυτά, χτίζεις τη δική σου εκδοχή επιχειρηματικότητας.
Ένας διαφορετικός ρυθμός
Αν κάτι έχω μάθει αυτά τα δύο χρόνια, είναι ότι η ΔΕΠΥ δεν σε ορίζει. Απλώς σε προσκαλεί να ζήσεις με διαφορετικό ρυθμό. Έναν ρυθμό γεμάτο ενέργεια, ιδέες και αλήθεια. Και όταν μάθεις να τον ακούς — όχι να τον διορθώνεις — τότε μπορεί να γίνει η πιο δυνατή σου φωνή.
Και όσο περισσότερο τη γνωρίζω, τόσο περισσότερο καταλαβαίνω ότι η δημιουργικότητα και η αταξία είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Το ζητούμενο δεν είναι να διαλέξεις πλευρά, αλλά να μάθεις να ζεις ανάμεσά τους. Εκεί, κάπου ανάμεσα στο χάος και τη δομή, συμβαίνει η πραγματική δημιουργία.
Αν κάπου μέσα στο κείμενο αναγνώρισες ένα κομμάτι του εαυτού σου, θα χαρώ να το μοιραστείς μαζί μου. Μπορείς να μου γράψεις, να μου πεις πώς βιώνεις εσύ τη δική σου “διαδρομή ανάμεσα στο χάος και τη δημιουργία”.
ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Μέσω των branding workshops και των υπηρεσιών coaching που προσφέρω, υποστηρίζω δημιουργικούς ανθρώπους να συνδεθούν με την αυθεντική τους φωνή και να σχεδιάσουν, βήμα - βήμα, το δικό τους μοναδικό brand.
Αν θέλεις να ανακαλύψεις πώς μπορείς να κάνεις το επόμενο βήμα στην προσωπική και επαγγελματική σου πορεία:
Κλείσε μια συμβουλευτική συνάντηση για να συζητήσουμε τις δικές σου ανάγκες και στόχους.
Κάνε εγγραφή στο newsletter μου για έμπνευση και πρακτικές συμβουλές που θα σου δώσουν ώθηση.
Μάθε περισσότερα για τα εργαστήρια και τις υπηρεσίες που προσφέρω στο this is my voice.
Είμαι η Ιωάννα και θα χαρώ να σε υποστηρίξω να βρεις τη δική σου φωνή και να τη μοιραστείς με τον κόσμο!